بیا در خلوت هر شب ،

در عمق تاریکی شبهایم تنهایم

بیا هر شب بیا

هرشب که چون مرغ ارزوها بی پرو بالم بیا

اری  هر شب بیا

من هر شب با ستاره ها

با مهتاب بیتابیهایم

چون خویشتن  خویش تنهایم

چون همان مرغ که پرو بالی ندارد تنهایم

هرشب مثل همان ستاره ی بخت هرکس

همانی که هنوز پیدا نشده تنهایم

بیا هرشب بیا

هرشب که تنهای  تنهای  تنهایم بیا 

اری بیا هرشب بیا.....                 

                                 (حنا)

هراسانم ازین مقصد

ازین راه بی پایان

ازین آغاز ....

این منم کوله باری بر دوش

کوله باری از حرفهای ناگفته!

ناگفته ماند بر دل،

دل که دل داد بر اهل دل

ندانست  رونقی نیست بر بازار بی اهلان مشکل دل

صدف را دوری نیست

 زبان سرشار از خامیست....

                                                       (حنا)

در زیر این  اسمان

این انتظار چیست که روح را بی تاب خویشتن کرده است!

در این تاریخ

این عطش که هرگز در روح های سیراب فرو نمی نشیند؟

چرا رها نمی کند؟

(بانگ آب)خاطره دور کدام زندگی

کدام سرزمین

وکدام ابادی را در ما بیدار می کند؟

                                                          (شریعتی)

ای  سرا پا با من و از من تهی

لیک نیست هیچکس در من و جانم ، 

جانم از تبت میسوزد و میمیرد و از تو جان دوباره می گیرد!

                                 ای تهی از من با خویشتن چگونه ای؟؟؟؟؟؟؟

                                                                                                                     (حنا)

تو دنیای منی

اما به دنیا اعتباری نیست!!!!

                                        اعتباری نیست ......